Hoi,

Dit verhaal kan ik niet aan jullie voorbij laten gaan!

Ik zat buiten en speelde wordfeud op mijn iPod toen ik een zwart-wit gestreept beest zag lopen. Ik vermoedde dat het een stinkdier was en werd er zo enthousiast van, dat ikhet beestmet m'n iPod achterna rende om een foto te maken. Het was inderdaad een stinkdier! Ik volgde 'm tot hij nergens meer heen kon. Dit had het moment voor de foto moeten worden, maar in plaats daarvan werd ik ondergespoten met een verschrikkelijk meurende vloeistof. Ja, het stinkdier nam me daar even flink te grazen! Eerst dacht ik dat hij moest plassen, daarna dacht ik pas aan hetgeen waar het stinkdier bekend om staat. Ik werd overweldigd door een onbeschrijfelijk stinkende geur en wist ik niet wat ik moest doen. De stank was niet te verdragen. Ik was bijna het zwembad ingesprongen, maar besloot een douche te nemen. Ik heb me ongeveer 10 x ingezeept en heb 5 x m'n haar gewassen en nu, een dag later, stink ik nog steeds! Het is zo'n onprettige geur. Ik heb overwogen een neusklemmetje te dragen, maar dit leek me toch wat overdreven. Bovendien is het niet meer zo heftig als eerst. Ik word alleen af en toe geconfronteerd met een meurende walm (de geur is een beetje in de huid van m'n arm getrokken) en m'n iPod stinkt.

'Het stinkdier dankt zijn naam aan zijn manier van verdedigen. Als een stinkdier zich bedreigd voelt, spuit hij een zeer stinkende vloeistof over zijn vijand. Het stinkdier waarschuwt eerst zijn belager voordat hij de vloeistof spuit. Zijn wit-zwarte vacht laat hij bewegen. Meestal is dit al genoeg om zijn tegenstanders te verjagen.' -Wikipedia

Tsja, die bewegende vacht was mij niet opgevallen... daar ging het mis. Of misschien had ik gewoon niet achter het beest aan moeten rennen, dan had hij me niet als vijand beschouwd. Laat ik het er maar op houden dat ik niet erg handig bezig was.

Groetjes,

Stinkie